Erbo-de-santo-Barbo
Barbarea vulgaris
Brassicaceae
Àutri noum : Gras-cap, Gras-capou, Creissoun-de-jardin, Creissoun-de-terro.
Noms en français : Barbarée commune, Herbe aux charpentiers.
Descripcioun :La mai coumuno de nòstis erbo-de-santo-barbo. Trachis en ribo d'aigo o dins li prado proun umido. Li fueio d'en aut soun pas divisado au contro de li d'en bas. Lou darrié tros di fueio basalo èi quàsi redoun.
Usanço :Li jòuini fueio se manjon en ensalado. Pamens se fau mesfissa, coume pèr lou creissoun, de l'endervo (douvo dóu fege). Pèr èstre segur li fau faire couire.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80(100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico :
Gènre : Barbarea
Famiho : Brassicaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Barbarea vulgaris R.Br., 1812
Jounc-de-froumage
Juncus effusus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-toumo.
Noms en français : Jonc diffus, Jonc épars.
Descripcioun :Aquéu grand jounc trachis dins li palun, li mueio e li prado umido. Se recounèis majamen que li cambo, pleno, se roumpon eisa au contro dóu jouncas, Juncus inflexus. L'enflourejado es en ventau e li guèno di fueio soun bruno.
Usanço :Coume soun noum lou dis, aquéu jounc servié à passa tèms à estourri li froumage (TdF). Se fasié de clado emé li tijo mounte èron pausa li caiat.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Palun
- Mueio
- Prado umido
- Lono
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Juncus effusus L., 1753